əlahiddələşmə — «Əlahiddələşmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əlahiddə — <ər.> 1. sif. Ayrı, başqa. Əlahiddə məsələ. Əlahiddə şəkil. – <Hacı Qara> üç yüz qızıl sanayıb əlahiddə kisələrə qoyur, sonra gedir, tüfəng, tapançasını, xəncərini, qılıncını gətirir. M. F. A.. Məşədi Əsgər çamadanı yerdə görcək daha… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əlahiddələşmək — f. Bir şeydən ayrılaraq xüsusi şəklə düşmək, xüsusiləşmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əlahiddəlik — is. Ayrılıq, xüsusilik … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xas(s) — ə. 1) xüsusi, əlahiddə, ayrıca; 2) bax: xassə 3) məxsus, aid olan; 4) imtiyaz, üstünlük; 5) xüsusi, şəxsi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
alahı — sif. <ər.> dan. Ayrı, başqa, digər, əlahiddə. <İçərişəhərli:> Hər dəfə ki, mənim köpəyim bir alahı köpəyi boğurdu, elə bilirdim ki, on buruğum birdən fantan verirdi. Ə. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aralanmaq — f. 1. Bir birindən ayrılmaq, uzaqlaşmaq. Atlılar aralanaraq hərə bir tərəfə getdi. – Aralanır buludlar, təravətlənir otlar. A. S.. Sədrəddin bəydən aralanandan sonra, indi iki gün idi ki, muzdur Məşədi Əsgər öz arvad və uşağı ilə rahatlanırdı. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayrı — 1. zərf Xüsusi, tək, başqası ilə bağlı olmayaraq, müstəqil, özbaşına. O, ataanasından ayrı yaşayır. Ayrı gəzib dolanmaq. Ayrı düşmək – aralı düşmək, uzaq düşmək, uzaqlaşmaq, əlaqəsini itirmək. Ailədən ayrı düşmək. – Vətəndən ayrı düşüb indi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
babat — sif. və zərf Orta keyfiyyətli, miyanə, orta həddə yaxın, nə çox yaxşı, nə də çox pis. Babat şey. – <Cavad bəy:> Ruzgarım bir növ babat keçir, hacı. N. V.. <Pərinin> əlahiddə bir gözəlliyi də yox idi, amma beləcə babat idi. C. M.. Az… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hissə — is. <ər.> 1. Tamın bölündüyü parçalardan hər biri; qisim. Binanın bir hissəsi. Çayın aşağı hissəsi. – Şirvan Şimali Azərbaycanın bir hissəsidir. M. S. O.. <Kiçikbəyim> günün müəyyən hissəsində şəhərin ətrafını dolanırdı. . Ç.. – Mən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
inteqrasiya — is. <lat.> Əlahiddə hissələrin tamda birləşməsi haqqında sistemlər nəzəriyyəsi anlayışı və bu nəzəriyyənin obyekti olan təbii və ya ictimai proseslər … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
